JESTEŚMY RÓŻNI, JESTEŚMY WYJĄTKOWI...

Nie jest nowością, że dzieci trzeba stale uczyć i  pokazywać, że to co im nie jest znane, wcale nie jest złe lub gorsze. Tak jest z wieloma uczniami dysfunkcyjnymi w szkole, którzy często są odpychani przez swoich rówieśników ze względu na ich "inność". Naszym zadaniem jest przekonanie młodych ludzi, że inny nie znaczy gorszy tylko wyjątkowy.

Przeczytałam ostatnio wspaniałą książkę autorstwa Temple Grandin, nazwisko na pewno nie jest Wam obce. To wysoko funkcjonująca osoba z autyzmem, doktor zoologii i znana na świecie działaczka na rzecz dobrostanu zwierząt. W książce pt. "Starsze dziecko z autyzmem" opowiada o swoich szkolnych doświadczeniach i pierwszych krokach w pracy. Udziela rad dotyczących edukacji dziecka starszego z autyzmem. Polecam lekturę wszystkim zainteresowanym. Książka ta stała się dla mnie inspiracją do stworzenia tego scenariusza lekcji wychowawczej o autyzmie.

1. Na początku staramy się wprowadzić pojęcie 'autyzmu'. Uczniowie wymieniają swoje skojarzenia, wiedzę. Zapisujemy wszystko na tablicy. 

2. Następnie włączamy film:

3. Rozmawiamy o filmie. Czego uczniowie dowiedzieli się o autyzmie?  Co powoduje, że autystycy są wyjątkowi? Co można zrobić, aby ułatwić autystykom naukę, relacje koleżeńskie, funkcjonowanie w szkole? 

4. Po dyskusji włączamy kolejny filmik:

5. Rozmawiamy o tym, jak odbierają świat za pomocą zmysłów dzieci autystyczne. Następnie włączamy filmik jeszcze raz (tym razem zwiększamy ton dźwięku), ale uczniowie muszą zamknąć oczy i wsłuchać się w wydawane dźwięki. Potem opowiadają o swoich emocjach, uczuciach. 

6. Prezentujemy film, w którym wypowiadają się osoby autystyczne.

7. Dzielimy klasę na grupy. 

I grupa- opisuje emocje osób z autyzmem,ich stosunek do autyzmu,

II grupa- opisuje, rysuje, maluje czym jest autyzm (dowolna forma),

III grupa- odpowiada na pytanie: Czego możemy się nauczyć od ludzi przedstawionych w filmie?

IV grupa - odpowiada na pytanie: Czego oczekują autystycy od świata?

8. Omawiamy efekty pracy na forum klasy.

9. Następnie uczniowie siadają w kręgu, otrzymują kartki, długopisy, mazaki. Nauczyciel prosi, aby narysowali jakieś bazgroły. Cokolwiek. Mają 2 minuty na wykonanie zadania. Następnie kładą swoje dzieła pełne abstrakcji na stolikach. Otrzymują kolorowe karteczki i muszą nadać każdemu z narysowanych obrazków tytuły. 

To ćwiczenie pokaże, że każdy widzi na obrazkach co innego. Każdy ma inną wyobraźnię, inne widzenie świata. Następnie autorzy obrazków z krótką refleksją omawiają, co ich zaskoczyło, rozśmieszyło w tym zadaniu.

10. Dzielimy uczniów na 3-4 grupy. Każdy wybiera kartę ECCO z firmy KLANZA, nikomu jej nie pokazując. Następnie patrząc na kartę, opowiadają co czują, w jakim świecie się obecnie znajdują. Kiedy każdy opowie w grupie o swoich światach, wszyscy odkładają karty na środek, tasują, następnie odkrywają obrazki i odgadują, która karta do kogo należy.

To ćwiczenie też ma na celu terapię grupową, pokazanie tego, że każdy jest inny i  ma swój własny świat. 

11. Na koniec możemy powiedzieć uczniom kilka słów o Temple Grandin i innych sławnych ludziach z autyzmem (Einstein, Picasso). Czytamy uczniom ulubiony cytat Temple Grandin i prosimy ich o komentarz:

"Człowiek podążający za tłumem nie zajdzie dalej niż tłum. Człowiek, który idzie swoją drogą, prawdopodobnie trafi w miejsca, w których nikogo wcześniej nie było. Kreatywności życiowej towarzyszą trudności, gdyż oryginalność rodzi pogardę. Jeśli wyprzedzasz swoje czasy to masz pecha, ponieważ, gdy w końcu wszyscy zrozumieją, że miałeś rację, zaczną mówić, że to było od początku oczywiste. W życiu możesz wybrać jedną z dwóch dróg: możesz rozpuścić w głównym nurcie lub się wyróżniać. Aby się wyróżniać, musisz być inny; żeby być innym, musisz walczyć o to, by być kimś, kim nikt inny nie może być." Alan Ashley- Pitt

Polecam wszystkim film o Temple Grandin produkcji HBO. Można na godzinie wychowawczej obejrzeć z uczniami lub w innej, odpowiedniej sytuacji. Tu zwiastun:

A tu link do wykładu Temple Grandin o autyzmie, niesamowitej kobiety o wielkim umyśle, warto zobaczyć:

Anna Konarzewska