Obserwatorzy

niedziela, 19 czerwca 2022

Ciałopozytywność

 O CIAŁOPOZYTYWNOŚCI NA PODSTAWIE KSIĄŻKI

JUSTYNY SUCHECKIEJ "NIE POWIEM CI, ŻE WSZYSTKO BĘDZIE DOBRZE".



O niskim poczuciu własnej wartości, braku samoakceptacji wśród dzieci i młodzieży napisałam w mojej nowej książce "(Nie)zwykłe spotkania. Wokół godzin wychowawczych", Logos, 2022: https://logos.warszawa.pl/ksiazki/190-niezwykle-spokaniawokol-godzin-wychowawczych-9788366748194.html
Tutaj znajdziecie mnóstwo ciekawych materiałów, aby przeprowadzić z uczniami ważne rozmowy wokół tej kwestii.

To temat, który stał się wyrazisty szczególnie po pandemii, o czym też mówiłam i przestrzegałam podczas moich szkoleń i webinarów. Nie będę się tutaj jednak skupiać na przerażających statystykach, badaniach i rankingach. Jest źle! Czas działać, uświadamiać dorosłych, ale też młodych ludzi. 

Dziś z pomocą przychodzi też książka Justyny Sucheckiej, która wyraźnie porusza wyzwania, którym czoła muszą stawić nasze dzieci i młodzież. 
Zatem do rzeczy! 
Przed Wami scenariusz zajęć wychowawczych wokół tematu związanego z ciałopozytywnością. Zapewniam, że nie ostatni. Warto zabrać ten pomysł ze sobą na przyszły rok szkolny do swojej klasy.

1. Poprośmy uczniów, aby na karteczkach - anonimowo- wypisali wszystkie skojarzenia z ciałem. Wrzucają je do słoiczka, z którego nauczyciel będzie wyciągał kartki i odczytywał na forum.

Tutaj padną różne odpowiedzi, pozytywne i negatywne wskazania- przyjrzyjmy się tym negatywnym. Zapowiedzmy, że podczas lekcji porozmawiamy o tym. 

2. Następnie odczytujemy na głos fragment książki Justyny Sucheckiej- rozdział: "To twoje ciało":

(…)

Ola: Ciało to narzędzie do osiągania celów. Czasem odczuwałam wobec niego wściekłość. Że nie tańczę jak inni, że nie wyglądam jak inni, że nie mieszczę się w XS jak inni. Że nigdy nie wygrywam zawodów, że nigdy nie usiadłam w szpagacie, że nikt nigdy nie pochwalił mojego ciała, że pielęgniarka na kontroli w szkole dziwnie na mnie patrzyła – wylicza dziewczyna.

Po niej Gaja opowiada o tym, że ciało było dla niej powodem stygmatyzacji. Było powodem ciągłego ciągania mnie po szpitalach i przychodniach, było powodem, dla którego dwudziestu studentów medycyny stawało nad moim łóżkiem i dokładnie oglądało każdy centymetr mojej skóry. Nie było częścią mnie, tylko nieznośną pokrywą, maszyną niosącą mnie po świecie.

Głos Ani drży: Czułam się w tym wszystkim cholernie samotna. Popadłam w depresję. Byłam załamana, obwiniałam się, płakałam każdego dnia. Nie mogąc pogodzić się ze swoim ciałem, cięłam je, chciałam po prostu umrzeć.

(…)

Według Światowej Organizacji Zdrowia samoocena i zadowolenie z życia u polskich nastolatków pogarsza się wraz z wiekiem. W wieku 11 lat „za grube” czuje się 39% dziewcząt, w wieku 13 lat już 49%, a w wieku 15 lat- 52% dziewcząt. Niestety Polska ma pod tym względem najgorsze wyniki spośród kilkudziesięciu badanych państw.

- Te badania już są przerażające, a uwzględniają tylko tych, którzy uważają się „za grubych” – zauważa Natalia. – A przecież wiemy, że to niejedyny problem z ciałem, który zgłaszają młodzi ludzie. Są osoby, które uważają się za zbyt chude, zgłaszają problemy z trądzikiem, bliznami, chorobami, niepełnosprawnościami.

(…) Co to jest bodyshaming? To wszystkie komentarze, które mają na celu zawstydzenie, ośmieszenie czy poniżenie z powodu wyglądu. To przemoc.

Młodzież jest grupą szczególnie narażoną na hejt oraz zawstydzające komentarze ze względu na wygląd- zauważają Natalia i Marysia. W ostatnich miesiącach wielokrotnie słyszałam o tym, że większość nastolatków doświadcza tego typu przemocy nie tylko ze strony rówieśników, ale również często ze strony najbliższych- rodziców, rodzeństwa czy dziadków. (…) Wszyscy w tym uczestniczymy, komentując cudzy wygląd. I wzmacniają to media społecznościowe. Czy wiesz, że według badań przeciętna nastolatka robi osiemnaście zdjęć, zanim wybierze to jedno, które wstawi do internetu? To oznacza, że obraz, który widzimy w sieci – nawet bez filtrów- jest bardzo wypaczony. (…) Szybko doszłyśmy do wniosku, że  ogromnym problemem jest brak wiedzy o tym, jak powstają kanony piękna czy jak działają media społecznościowe- mówi Natalia.

(…)

Marysia: - Na przykład wiele osób się dziwi, czemu młode osoby, przede wszystkim dziewczyny, nie chcą ćwiczyć na lekcjach wychowania fizycznego. A one opowiadały nam, że mają wiele powodów, o których nikt z nimi nie rozmawia. Na przykład wstydzą się rozbierać, bo mają włosy na ciele i ktoś im powiedział, że „to wstyd”. Albo muszą robić ćwiczenia niedopasowane do ich możliwości, a potem są krytykowane, że robią coś źle. Słyszą złośliwe lub obraźliwe komentarze. (…)

Choć statystycznie to dziewczęta nie lubią swoich ciał, to ich oswojenie i zmiana sposobu mówienia i myślenia o nich powinny być bardzo istotnym tematem również dla chłopaków. (…) Popkultura tak działa, że rzadko możemy zobaczyć chłopaków w typie „plus size” albo choćby z lekko odstającym brzuchem.  


3.  Otwieramy dyskusję nad tekstem: Co wpływa na naszą samoocenę, samopoczucie? Jak to zmienić? Od czego zacząć? Co najbardziej Was przeraża w tych wypowiedziach? Co czuliście, słuchając tych wypowiedzi? Co to jest bodyshaming? 

4. Praca w małych  grupach. Zespoły mają odpowiedzieć na dwa pytania: Jakie komunikaty otrzymujecie na temat swojego ciała, wyglądu? Co mówicie innym o ich wyglądzie?

Wspólnie podsumowujemy to, co grupy napisały. wyciągamy wnioski.

5. Następnie włączamy film "Odczep się od mojego ciała"https://www.youtube.com/watch?v=LqsdfjGCjH4

Po filmie grupy opracowują rady dla siebie i innych- O życzliwości wobec siebie i innych. 

6. Uruchamiamy film DOVE "Ewolucja"https://www.youtube.com/watch?v=aDASHgNUoNM

Po filmie dyskutujemy o roli mediów społecznościowych w kreowaniu rzeczywistości i rozumienia piękna? Dlaczego poczucie piękna jest zaburzone? 

7. Pokazujemy uczniom instagramowy profil Celesty Barberhttps://www.instagram.com/celestebarber/
Niech uczniowie wezmą telefony do ręki i zerkną na to, w jaki sposób aktorka podchodzi do rozumienia piękna przez media społecznościowe? W jaki sposób pokazuje prawdę o świecie celebrytów, modelek w mediach? Co sądzą o takiej postawie? 
(Tutaj gwarantuję mnóstwo śmiechu podczas lekcji).

8. Burza mózgów: Jak rozumiecie pojęcie: ciałopozytywność? 

Akceptacja swojego ciała i ciała innych, bez względu na kolor skóry, wymiary, wagę, formę, wygląd. Pozytywne komunikaty na temat swojego ciała/ wyglądu oraz wyglądu innych. 
Bycie pozytywnym wobec swojego ciała. 
Szacunek do swojego ciała.

9. Praca w grupach: Co zrobić, aby być ciałopozytywnym?

Przykładowe odpowiedzi:
Pozytywne komunikaty o ciele, wyglądzie swoim i innych.
Nie oceniajmy ciała innych, nie krytykujmy swojego wyglądu.
Dostosowanie ćwiczeń podczas lekcji wychowania fizycznego do swoich możliwości.
Środki higieniczne- koszyki menstruacyjne- w toaletach.
Możliwość wychodzenia w trakcie lekcji do toalety.
Posługiwanie się zaimkami i imionami zgodnymi z tożsamością osoby.
źródło: https://spojrznasiebie.pl/ - tu znajdziecie więcej informacji.

10. Podsumowanie zajęć. Runda niedokończonego zdania: Dziś dowiedziałem się.... Dzięki tej lekcji zrozumiałam...

Anna Konarzewska