#cyfrowe wychowanie

 POMYSŁ NA GODZINĘ WYCHOWAWCZĄ

Temat: Co wie o Tobie internet?

Lekcja przeznaczona dla młodzieży szkół ponadpodstawowych i starszych klas SP.

 

Cele lekcji:

- próba wyjaśnienia, czym jest cyfrowy ślad i jak jest tworzony,

- zrozumienie konsekwencji publikowania informacji i zdjęć w internecie,

- nauka podstawowych zasad ochrony swojej prywatności i wizerunku w sieci.

 

Metody:

- widzę, myślę, zastanawiam się,

- open space,

- runda niedokończonych zdań.

 

Narzędzia:

- kolorowe, samoprzylepne karteczki,

- film „Co wie o tobie twój telefon?”.

 

Czas trwania zajęć: 45 minut

1.     Podziel tablicę na trzy części. Uczestnicy zajęć otrzymują po 3 karteczki i  zapisują kolejno na kolorowych karteczkach samoprzylepnych: Co widzą, patrząc na zdjęcie? Co myślą, patrząc na fotografię? Nad czym się zastanawiają, patrząc na załączone zdjęcie. Następnie swoje odpowiedzi umieszczają w odpowiednim miejscu na tablicy:

Co widzę…	Co myślę…	Nad czym się zastanawiam…

 

2.     Kiedy wszystkie karteczki znajdą się na swoich miejscach, nauczyciel bądź osoba chętna odczytuje po kolei refleksje zapisane na karteczkach. Jeśli uczniowie/uczennice nie wpadną na trop śledzenia działań w sieci, to zadajmy pytanie: Co może mieć wspólnego powyższe zdjęcie z naszą obecnością w sieci? Burza mózgów.

 

3.     Wspólnie wyjaśnijcie pojęcie śladu cyfrowego. Uczniowie odpowiedzi zapisują na tablicy.

Przykładowa odpowiedź: To wszelkiego rodzaju wiadomości (mailowe i wysłane przez komunikatory), opublikowane zdjęcia i filmy w social mediach, wpisy i komentarze.

Ślad cyfrowy:

• dane osobowe – imię, nazwisko, numer telefonu, adres mailowy, zdjęcia czy adres. Te informacje najczęściej podajemy na platformach społecznościowych czy wypełniając formularze.
• aktywności – odwiedzone przez nas strony w sieci, obejrzane filmy, pozostawione komentarze, wysłane wiadomości email.
• transakcje w sieci – zarejestrowane płatności kartą, zakupy w sklepach internetowych, usługi bankowości internetowej.

Cyfrowy ślad to nawet takie informacje jak godziny logowania czy wylogowania, geolokalizacja, adresy IP i urządzenia, z których korzystamy na co dzień.

4.     Osoby uczniowskie pracują metodą open space. Pochylają się nad zagadnieniami, które wybierają samodzielnie. Mogą się poruszać po sali (a najlepiej, gdyby zadania były umieszczone w sali i poza nią np. na korytarzu) i w dowolny sposób mogą dołączać do stacji z zagadnieniem, które ich interesują. Wówczas utworzone zespoły nie mają liderów.

 

I problem - Zajrzyjcie do informacji, które przechowujecie w swoim telefonie. Zwróćcie uwagę na zdjęcia, screeny, zrzuty ekranów i jakie informacje na tych zdjęciach można odczytać.

(Ważne dla nauczyciela: Czy uczniowie mają zrzuty ekranów, zdjęcia swoich legitymacji z PESELEM bądź numeru dowodu, haseł do kont społecznościowych, banku, kart płatniczych i innych? Jeśli tak to zostawiamy po sobie ślady w postaci: geolokalizacyjne, dane ze sklepów internetowych- co kupujemy i za ile, maile – z kim korespondujemy i o czym, łącznie z załącznikami, na których mogą być wszystkie dane wrażliwe, umowy, dane z wyszukiwarek internetowych, zdjęcia, również te intymne, dane o zdrowiu, dane o preferencjach muzycznych, udostępniane i nagrywane filmy, numer telefonu, itp.). 

II problem – Jakie zagrożenia widzicie w związku z cyfrowym śladem, który zostawiacie w sieci?

 (Przykładowe odpowiedzi, wskazówki dla nauczyciela: O ile weryfikacja życiorysu nie wszędzie jest standardem, tak wyszukiwanie w sieci i przeglądanie profilów w mediach społecznościowych już tak. Potencjalni pracodawcy mogą przeanalizować cyfrowy ślad w poszukiwaniu rzeczy, które mogą skreślić danego kandydata, a mogą to być między innymi: kompromitujące zdjęcia i filmy, udostępnianie wrażliwych treści na publicznych profilach, używanie wulgarnego słownictwa w postach i komentarzach, publiczne odniesienia do spożywania alkoholu lub nielegalnych substancji, uprzedzenia lub agresywne zachowanie wobec drugiego człowieka. W zależności od stanowiska i branży, nawet błędy ortograficzne mogą działać na niekorzyść).

III problem – Kto może zyskać na moim cyfrowym śladzie?

(Przykładowe odpowiedzi, wskazówki dla nauczyciela: prywatne firmy, rządzący, cyberprzestępcy, organizacje polityczne, reklamodawcy, aplikacje do retuszowania zdjęć. Gdy zostawiamy ślad cyfrowy, istnieje prawdopodobieństwo, że zostaną udostępnione także dane poufne, takie jak adresy domowe, numery telefonów i odpowiedzi na pytania zabezpieczające w przypadku osób udostępniających dane w mediach społecznościowych. Wszystkie te informacje mogą prowadzić do kradzieży tożsamości cyfrowej).

IV problem – Jak zadbać o swój cyfrowy ślad?

(Przykładowe odpowiedzi: nie zapisujemy swoich haseł w wyszukiwarkach internetowych, szczególnie jeśli nie korzystamy ze swojego komputera; wyłączanie usługi lokalizacji; nie podajemy swoich danych osobowych: nazwiska, adresu zamieszkania, zdjęć; używamy nicków, pseudonimów; usuwamy nieużywane konta; dostosowanie ustawień prywatności; korzystamy z menadżera haseł, chronimy swoją reputację przez etyczne zachowanie w sieci, brak komentarzy i postów obrażających innych, złośliwych, uszanowanie godności drugiego człowieka, powściągliwość w komentowaniu i udostępnianiu filmów, zdjęć, narażających nas lub rówieśników na utratę reputacji, nie korzystamy z aplikacji, które zbierają dane na podstawie fotografii, korzystając z nich, tracimy często prawo do własnego zdjęcia, które wrzuciliśmy do danej aplikacji).

V problem – Jakie korzyści wynikają z dbania o swój cyfrowy ślad?

(Przykładowe odpowiedzi: Dbanie o ślad cyfrowy chroni reputację, wizerunek w sieci przed zagrożeniami, ponieważ uniemożliwia znalezienie fałszywych informacji na nasz temat lub informacji, które mogą prowadzić do innych konsekwencji. Być może ktoś na drugim końca świata skorzysta z twojej fotografii do reklamy swoich usług bez twojej zgody, pamiętaj o tym).

5.     Po wykonaniu zadań (czas: 20 minut) omów opracowane zagadnienia (dopowiadamy, zadajemy pytania, wnioskujemy, dzielimy się swoimi doświadczeniami).

 

6.     Wyświetl film „Co wie o tobie twój telefon?”, aby podsumować tę część lekcji- dostępny tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=pA3jOe362lc

 

7.     Runda niedokończonych zdań: Dziś dowiedziałam się, że…, Powinienem pamiętać o…., Warto zadbać o…., Trzeba być ostrożnym, gdy…, Moje działania w sieci mówią o…., Nie wiedziałam o tym, że…, Trzeba uważać na…

 Anna Konarzewska

Źródła:

1.     Poradnik Fundacji Orange i UODS „Wizerunek dziecka w sieci. Publikować czy nie?”: https://fundacja.orange.pl/app/uploads/2024/07/Wizerunek_dziecka_w_internecie_BROSZURA_wersja-internet_light.pdf

2.     Poradnik NASK „(Nie)widzialne ślady online”: https://cyberprofilaktyka.pl/publikacje/cyfrowy-slad-PUBLIKACJA_03_281123.pdf

3.     Blog edukacyjny „Być nauczycielem”: https://bycnauczycielem.blogspot.com/2024/07/wizerunek-dziecko-siec-sharenting.html

4.     https://pz.harvard.edu/thinking-routines

5.     https://www.orange.pl/poradnik/netykieta-czyli-jak-zachowac-sie-w-internecie/

 

UWAGA!

Jeśli chcesz otrzymać więcej inspiracji, pomysłów o tym, jak rozmawiać o cyfrowym świecie z młodymi ludźmi zapraszam w te miejsca:

1. 5-godzinne szkolenie "Młodzi w sieci", więcej szczegółów i link do zapisów

Na hasło: "być nauczycielem" koszt szkolenia to 129zł

https://docs.google.com/forms/d/1j5pCmH8yx2IOQOEDMDr5vWw0qDdgVb-C4PGAQFBRC5w/edit

2. Książka z gotowymi pomysłami na godziny wychowawcze z cyberprzestrzeni: tutaj i i tutaj. 

3. ebook o młodych w cyberprzestrzeni tutaj

#cyberbullying #godzina wychowawcza #ebook

 LEKCJA WYCHOWAWCZA 

Cyberbullying- współczesne oblicze przemocy.

Etap 1:

Wprowadź uczniów/uczennice w temat, pokazując krótki film lub artykuł na temat cyberbullyingu, np. „Historia Klary i Ani” spot Resql, dostępny na YT: https://www.youtube.com/watch?v=7Jb1agjtcW0

Następnie, poproś uczniów/uczennice o sformułowanie pytań, które chcieliby zadać na temat cyberbullyingu.

Przykładowe pytania:

·        Co to jest cyberbullying?

·        Jak rozpoznać cyberbullying?

·        Jakie są konsekwencje cyberbullyingu?

·        Jak można przeciwdziałać cyberbullyingowi?

·        Jak można pomóc ofierze cyberbullyingu?

·        Gdzie zgłosić cyberbullying?

 

Etap 2:

 

Uczniowie pracują w grupach, aby znaleźć odpowiedzi na swoje pytania. Mogą korzystać z wiarygodnych źródeł internetowych, takich jak strony rządowe, artykuły naukowe lub organizacje zajmujące się cyberbezpieczeństwem.

Ich zadaniem jest:

·        Przeczytać artykuł na temat cyberbullyingu i wypisać najważniejsze punkty, które stanowią odpowiedź do wybranych pytań.

·        Zbadać, jakie organizacje oferują wsparcie dla ofiar cyberbullyingu oraz co można zrobić z punktu relacji rówieśniczej.

 

Etap 3:

 

Poproś każdą grupę, aby stworzyła materiał edukacyjny, np. infografikę lub prezentację multimedialną na temat cyberbullyingu.

Ważne, aby produkt zawierał informacje, jak rozpoznać cyberbullying, jak przeciwdziałać cyberbullyingowi, jak wesprzeć koleżankę/kolegę, którzy doświadczają tej formy przemocy.

 

 

Etap 4:

Każda grupa prezentuje swoje materiały edukacyjne. Następnie odbywa się dyskusja na temat cyberbullyingu, podczas której uczniowie mogą zadawać sobie nawzajem pytania i komentować prezentacje, plakaty.

 

 

Etap 5:

 

Na koniec lekcji poproś uczniów o refleksję nad tym, czego nauczyli się i jakie umiejętności rozwinęli podczas lekcji. Można również poprosić o sugestie dotyczące przyszłych tematów związanych z cyberbezpieczeństwem.

Przykładowe zadania dla uczniów:

·        Napisz krótkie podsumowanie tego, czego się dowiedziałeś/łaś na temat cyberbullyingu.

·        Stwórz listę sugestii, które mogą pomóc w dalszym rozwoju wiedzy na temat cyberbullyingu.

UWAGA!

Jeśli potrzebujesz więcej lekcji wychowawczych z zakresu cyberbezpieczeństwa dla szkół podstawowych oraz ponadpodstawowych to zapraszam do zakupu ebooka: "Młodzi w cyberprzestrzeni. Lekcje wychowawcze o cyfrowym życiu", który dostępny jest tutaj

Ten ebook to 100 stron inspiracji i gotowych materiałów dla wychowawców i nauczycieli. Każdy scenariusz opatrzony jest w cenne wskazówki, więc nauczyciel/ka może czuć się bezpiecznie w omawianiu danego tematu.

Anna Konarzewska

#edukacja medialna #ebook

 

MŁODZI W CYBERPRZESTRZENI...

Współczesny świat cyfrowy oferuje młodzieży ogromne możliwości, ale jednocześnie stawia przed nimi liczne wyzwania. W obliczu rosnącej roli technologii w życiu codziennym, edukacja medialna staje się kluczowym elementem przygotowania młodych ludzi do odpowiedzialnego korzystania z mediów cyfrowych. Jednak równie istotne jest zaangażowanie rodziców w ten proces, aby wspólnie z młodzieżą budować zdrowe nawyki i kompetencje cyfrowe.

 

Edukacja medialna ma kluczowe znaczenie dla przygotowania młodzieży do świadomego korzystania z technologii. Jej cele to:

·        Rozwijanie krytycznego myślenia wobec treści medialnych.

·        Nauka zasad bezpieczeństwa w sieci, takich jak ochrona danych osobowych czy unikanie cyberprzemocy.

·        Kształtowanie umiejętności zarządzania czasem spędzanym online oraz równowagi między życiem cyfrowym a rzeczywistym.

 

Rodzice odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu zdrowych nawyków korzystania z mediów przez dzieci. Niestety, wielu z nich czuje się niepewnie wobec nowych technologii lub brakuje im odpowiedniej wiedzy, dlatego tak bardzo potrzebna jest edukacja dorosłych, aby po pierwsze zrozumieć zagrożenia związane z mediami cyfrowymi a po drugie nauczyć się wspierać dzieci i młodzież w bezpiecznym korzystaniu z internetu.

 

Świat cyfrowy jest nieodłącznym elementem życia współczesnej młodzieży. Aby mogli oni czerpać korzyści z technologii przy jednoczesnym minimalizowaniu zagrożeń, konieczna jest kompleksowa edukacja medialna obejmująca zarówno uczniów, jak i ich rodziców. Tylko wspólne działania szkoły i rodziny pozwolą młodym ludziom rozwijać się w sposób odpowiedzialny i świadomy w erze cyfrowej.

 

Badania potwierdzają, że edukacja medialna jest niezbędna, aby młodzież mogła świadomie i bezpiecznie korzystać z mediów cyfrowych.

 

Oto wnioski z niektórych badań:

 

 

1.    Raport organizacji Internet Matters wskazuje, że ponad dwie trzecie dzieci doświadcza krzywdy online, a dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi są szczególnie narażone. Jednocześnie 77% dzieci i 72% rodziców uważa, że nauka bezpiecznego korzystania z internetu oraz rozpoznawania wiarygodnych informacji jest równie ważna jak tradycyjne przedmioty szkolne, takie jak matematyka czy angielski.

https://www.internetmatters.org/pl/hub/research/media-literacy-report-2024/

2.    Badania przeprowadzone w Katarze wykazały, że 85% nauczycieli uważa edukację medialną za kluczową w kształtowaniu osobowości uczniów. Edukacja medialna wspiera rozwój wartości społecznych, takich jak lojalność i poczucie przynależności, oraz pomaga uczniom radzić sobie z problemami społecznymi.

https://www.ijrsp.com/pdf/issue-17/4.pdf

3.    Badania pilotażowe dotyczące edukacji medialnej wśród nastolatek wykazały znaczący wzrost wiedzy oraz zmiany w podejściu do treści medialnych po przeprowadzeniu programów edukacyjnych. Uczestnicy byli bardziej krytyczni wobec mediów i lepiej przygotowani do reagowania na szkodliwe treści.

https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC4291508/

4.    Raport Fundacji Zaprojektowane do Działania wskazuje, że kompetencje młodzieży w zakresie krytycznego myślenia są na niskim poziomie. Uczniowie często korzystają z internetu głównie dla rozrywki, mając trudności z odnalezieniem wartościowych treści edukacyjnych. Nauczyciele podkreślają potrzebę regularnych zajęć z edukacji medialnej.

https://publicystyka.ngo.pl/edukacja-medialna-to-przyda-sie-w-zyciu

5.    Badania przeprowadzone przez World Economic Forum wskazują, że krytyczne myślenie chroni dzieci przed wieloma zagrożeniami w internecie, takimi jak inżynieria społeczna, dezinformacja czy ryzyko kontaktu z nieodpowiednimi treściami. Umiejętność oceny wiarygodności źródeł i rozpoznawania manipulacji jest kluczowa w dynamicznie zmieniającym się środowisku cyfrowym.

https://www.weforum.org/stories/2022/03/why-critical-thinking-is-critical-in-keeping-children-safe-online/

6.    Raport SWGfL podkreśla, że 40% dorosłych nie posiada umiejętności krytycznej oceny treści online, co wskazuje na pilną potrzebę kształcenia tych kompetencji u młodzieży. Projekt ProjectEVOLVE dostarcza nauczycielom narzędzi do rozwijania krytycznego myślenia u dzieci, takich jak analiza wiarygodności źródeł czy rozpoznawanie fałszywych tożsamości online.

https://swgfl.org.uk/topics/back-to-school/navigating-online-spaces-safely-with-critical-thinking/

7.    Edukacja dotycząca bezpieczeństwa online pomaga młodzieży radzić sobie z presją mediów społecznościowych oraz wpływem fałszywych treści na ich samoocenę i zdrowie psychiczne. Inicjatywy takie jak Safer Internet Day promują krytyczne podejście do obrazów i treści w internecie, ucząc młodzież rozpoznawania manipulacji wizualnych i dezinformacji.

https://saferinternet.org.uk/blog/exploring-critical-thinking-online

8.    Szkoły odgrywają kluczową rolę w edukacji dotyczącej bezpieczeństwa online, ale równie ważne jest zaangażowanie rodziców. Warsztaty dla rodziców organizowane przez szkoły pomagają im lepiej rozumieć zagrożenia cyfrowe i wspierać dzieci w odpowiedzialnym korzystaniu z internetu.

https://www.learning.com/blog/role-of-schools-online-safety/

 

 

Podsumowując, wyniki badań jednoznacznie wskazują na konieczność wprowadzenia systematycznej edukacji medialnej w szkołach. Jest ona nie tylko narzędziem ochrony przed zagrożeniami online, ale także kluczowym elementem kształtowania świadomych obywateli zdolnych do krytycznego odbioru informacji i odpowiedzialnego uczestnictwa w społeczeństwie cyfrowym.

 

Wielu nauczycieli nie czuje się odpowiednio przygotowanymi do prowadzenia zajęć z zakresu edukacji medialnej. Wynika to z niedostatecznego wsparcia szkoleniowego oraz braku zasobów dydaktycznych. Sukces takich zajęć często zależy od osobistego zaangażowania nauczycieli, dlatego też stworzyłam dla szkół i rodziców ebooka, który dosłownie prowadzi za rękę. W każdym scenariuszu podane są podpowiedzi, na co należy zwrócić uwagę, wskazówki do pracy podczas lekcji.

 

"Młodzi w cyberprzestrzeni. Lekcje wychowawcze o cyfrowym życiu" to publikacja, która powstała z myślą o nauczycielach, wychowawcach i rodzicach, którzy pragną pomóc dzieciom i młodzieży świadomie kształtować swoją obecność w przestrzeni cyfrowej. Jej celem jest wspieranie edukacji w zakresie odpowiedzialnego i bezpiecznego korzystania z internetu, a także rozwijanie krytycznego myślenia i umiejętności budowania zdrowych relacji w sieci.

W tej e-książce znajdziesz scenariusze lekcji wychowawczych, które poruszają kluczowe tematy związane z cyfrową rzeczywistością:

• Ślad cyfrowy: Jak nasze działania online wpływają na przyszłość i jak możemy zarządzać swoim cyfrowym wizerunkiem?
• Wizerunek online: Dlaczego warto zadbać o swoją reputację w internecie?
• Bezpieczeństwo w sieci: Jak chronić się przed zagrożeniami i unikać cyberprzemocy?
• Prawo do prywatności dziecka: Jak zachować równowagę między dzieleniem się w sieci a ochroną prywatności?
• Relacje rówieśnicze w internecie: Jak budować empatię i szacunek w cyfrowej komunikacji?
• Higiena cyfrowa: Jak dbać o równowagę między czasem online a offline?
• Sztuczna inteligencja: Jakie możliwości i wyzwania wiążą się z SI?

Scenariusze zostały opracowane dla dzieci powyżej 13.roku życia (szkoła podstawowa) oraz dla młodzieży ze szkół ponadpodstawowych.

Dla zaangażowanych wychowawców i nauczycieli przygotowałam także scenariusze spotkań edukacyjnych z rodzicami, które pozwolą omówić takie tematy jak:

• Jak dbać o wizerunek dziecka w sieci?
• Prawo do prywatności dziecka w internecie.
• Problematyka sextingu.

Każdy scenariusz został opracowany tak, by inspirować, wspierać dialog i dostosowywać się do potrzeb współczesnej szkoły oraz społeczności. To 100 stron propozycji i wielu inspiracji.

Link do zamówienia: Młodzi w cyberprzestrzeni. Lekcje wychowawcze o cyfrowym życiu

E-book jest zapowiedzią mojej trzeciej i ostatniej książce dedykowanej wychowawcom szkolnym. 

Z wyrazami szacunku, Anna Konarzewska

#motywacja #cel #godzina wychowawcza

 KRÓTKO O MOTYWACJI

Pomysł na lekcję wychowawczą

1.    Na początku lekcji rozmawiamy z uczniami/uczennicami o tym, jak rozumieją pojęcie motywacji.

Możemy tutaj zastosować metodę czuję-myślę-zastanawiam się.

 

motywacja
Czuję…	Myślę…	Zastanawiam się…

 

 

Na kolorowych, samoprzylepnych karteczkach zapisują swoje refleksje i przyklejają je w odpowiednim miejscu na tablicy. Zwróćmy uwagę na to, co się będzie powtarzać i zadajmy uczniom/uczennicom pytanie: dlaczego tak jest? Co może być powodem takiego stanu rzeczy?

 

2.    Następnie korzystamy z kart „Gry na emocjach”. Rozkładamy karty na środku sali, zadajemy uczniom/uczennicom pytania:

·       Co czujesz, gdy inni mówią ci: To się nie uda? Nie dasz rady?

·       Co myślisz o sobie, kiedy masz wykonać dane zadanie/ wyzwanie?

·       Co czujesz, gdy coś ci nie wychodzi?

Każdy uczeń wybiera trzy karty- odzwierciedlające jego stan emocjonalny przy każdym pytaniu. Chętni uczniowie dzielą się na forum swoimi refleksjami.

Kiedy omówimy ćwiczenie, wspólnie z uczniami sformułujmy wnioski z tego ćwiczenia.

Co pokazało nam to ćwiczenie? Na co powinniśmy zwrócić uwagę, przymierzając się do wykonania zadania/wyzwania?

3.    Następnie czytamy wspólnie bajkę filozoficzną o „Żabkach w śmietanie”:

Były kiedyś dwie żabki, które wpadły do naczynia pełnego śmietany.

Od razu zdały sobie sprawę ze swej krytycznej sytuacji – niemożliwością było utrzymanie się przez dłuższy czas na powierzchni gęstej masy niczym na ruchomych piaskach. Początkowo dwie żabki przebierały łapkami w śmietanie, aby dotrzeć do brzegów naczynia. Ale na próżno, udawało im się jedynie pluskać niemal w tym samym miejscu i tonąć.

Czuły, że coraz trudniej wyjść na powierzchnię, by zaczerpnąć powietrza.
Jedna z nich powiedziała na głos:
– Już dłużej nie mogę. Stąd nie ma wyjścia. W tej substancji nie da się pływać. Ponieważ i tak umrę, nie będę przedłużać mojego cierpienia. Nie rozumiem, jaki sens ma daremne zużywanie sił, jeśli i tak umrzemy z wyczerpania.
Powiedziawszy to, przestała przebierać łapkami i już po chwili utonęła pochłonięta całkowicie przez gesty i biały płyn.
Druga żabka, bardziej wytrwała bądź bardziej uparta, powiedziała do siebie:
– Nie ma stad wyjścia! W tej masie, nie można się ruszyć w żadną stronę. Pomimo, że nadchodzi śmierć będę walczyć do ostatniego tchu. Nie mam zamiaru umierać ani o sekundę wcześniej od zapisanej mi godziny.
Mijała godzina za godziną, a ona przebierała łapkami i chlapała ciągle w tym samym miejscu, ale nie ruszyła się nawet o centymetr.
I nagle od ciągłego chlapania i ubijania zadkiem, wstrząsania i trzepania, ze śmietany zrobiło się masło.
Zdziwiona żabka skoczyła i ślizgając się, dotarła do brzegu naczynia. Stamtąd łatwo już wyszła i rechocząc, radośnie wróciła do domu.

Źródło: J. Bucay, Pozwól, że ci opowiem…bajki, które nauczyły mnie, jak żyć, Poznań 2013, s.25

 

4.    Uczniowie/uczennice po wysłuchaniu bajki, zadają pytania do tekstu.

Starają się na niektóre z nich odpowiedzieć.

Przykładowe: Dlaczego pierwsza żabka się poddała? Co czuła druga żabka? Dlaczego żabki nie współpracowały ze sobą?

 

5.    Dyskusja na podstawie pytań: Jak reagujesz w sytuacji kryzysowej? Czy jesteś wytrwały/a w działaniach? Jakie umiejętności, zachowania cechują pierwszą żabkę? Jakie umiejętności i postawy reprezentują drugą żabkę? Jaka lekcję daje nam ta bajka?

 

6.    Zadajemy pytanie podopiecznym o najbliższe cele, plany? Nad czym muszą popracować w najbliższym czasie? Co chcą osiągnąć? Czy mają pomysły, jak nie stracić motywacji w drodze do celu?

 

7.    Następnie uczniowie otrzymują od nauczyciela/lki rysunek, który uzupełniają odpowiednimi informacjami.

 źródło: autorką rysunku jest Vitia Hoffmann, a grafika pochodzi z książki "Być (nie)zwykłym wychowawcą".

8.    Kiedy uczniowie popracują indywidualnie, łączymy ich w pary, aby podzielili się swoimi spostrzeżeniami z rówieśnikami.

 

9.    Po pracy w parach, uczniowie i uczennice mają się zastanowić nad tym, co mogą zrobić już dziś, aby osiągnąć cel.

 

Co już umiem i potrafię?

Co wymaga mojej pracy?

Jak to zmienić?

 

10.    Zapewne podczas rozmowy z uczniami pojawi się hasło: planowanie.

Warto tutaj zatrzymać się i zapytać, dlaczego warto planować swoje działania i je zapisywać?

Przydatnym narzędziem tutaj będzie zapoznanie uczniów z matrycą Eisenhowera, aby sprawdzili, w jaki sposób gospodarują swoim wolnym czasem.

 

 źródło: autorką grafiki jest Vitia Hoffmann, a rysunek pochodzi z książki

"(Nie)zwykłe spotkania. Wokół godzin wychowawczych"

 

11.    Kończymy lekcję rundą niedokończonych zdań: Ważne dla mnie jest…, To, co nie jest ważne, ale muszę zrobić to…., Aby dojść do celu muszę pokonać…

Anna Konarzewska

Źródła:

    1. Bucay J., Pozwól, że ci opowiem…bajki, które nauczyły mnie, jak żyć, Poznań            2013.

1.    Konarzewska A., Być (nie)zwykłym wychowawcą, Warszawa 2019.

2.    Konarzewska A., (Nie)zwykłe spotkania. Wokół godzin wychowawczych, Warszawa 2022.

1.