NA ILE ZNAMY SIEBIE?

#pomysł na godzinę wychowawczą

Godzina wychowawcza nie może być o niczym. Moi uczniowie zawsze czekają na nią z niecierpliwością.
Co robiliśmy niedawno? Sprawdzaliśmy na ile znamy siebie, swoją klasę, wychowawcę. Na ile nauczyciel zna swoich podopiecznych? Ciekawa terapia dla całego zespołu klasowego. Interesujące wnioski. Przy okazji prac graficznych powstała wspaniała gazetka w naszej sali. Obok wspólnie stworzonych zasad zawisły kartki, dotyczące nas samych.

Oczywiście tego typu lekcje sprawdzają się w zespołach klasowych, które funkcjonują wspólnie co najmniej rok. Taka wewnętrzna ewaluacja jest potrzebna i nauczycielowi, i młodzieży. Wówczas możemy dowiedzieć się interesujących rzeczy na swój temat. Jak widzą nas wychowankowie? Jakimi nauczycielami jesteśmy? Czy dobrze prowadzimy klasę? Czy klasa jest tolerancyjna? Jak uczniowie funkcjonują w szkolnym środowisku?

Proszę, to jedna z kart. Autorem jest znany rysownik, Mateusz Łysek (#myślografia, #rysuję dla swoich uczniów):

Uczniowie wypełniają karty, każdy swoją. Wypisują wartości, które dla ich wychowawcy są istotne. W ten sposób sprawdzimy czy młodzież nas rozumie, czy wiedzą czemu mają służyć niektóre wydarzenia, sytuacje. 

To druga karta. Autorką jest moja uzdolniona koleżanka, Magdalena Buda, blogerka FRAU BUDA:

Postacią z lewej jest nauczyciel- wychowawca. Tak, to my! Celowo nie mamy wyrazu twarzy. To uczniowie muszą narysować nas tak, jak nas widzą na co dzień! Każdy nauczyciel ma swój kram, czyli klasę. Kartoniki na wózku to klasa, młodzież. Tutaj nasze pociechy wpisują, co myślą o klasie. Jak się w niej czują?  Górny kartonik to uczeń, który wypełnia rysunek. Za pomocą awatarka przedstawia siebie i jak czuje się w zespole klasowym?

Poniżej przedstawiam Wam moje kartki.

I tu najbardziej się uśmiałam ;-) Co jest ważne dla mojego wychowawcy? BUTY!- dziecko napisało! Znają mnie na wylot! :-) ;-) ;-)