O ocenianiu...

 DLACZEGO LUDZIE OCENIAJĄ?

Godzina wychowawcza inspirowana książką Przemka Staronia "Szkoła bohaterek i bohaterów czyli jak radzić sobie z życiem".

1. Zaczynamy od wyświetlenia fragmentu filmu "Shrek": 

link do źródła: https://www.youtube.com/watch?v=aLgui7cSeKs&feature=emb_logo

2. Dyskutujemy z uczniami nad sceną. Młodzież tworzy pytania do tego fragmentu. Np. Dlaczego Shrek jest sam? Co Shrek mówi o sobie? Czego obawia się Shrek? Co czuje Shrek? Jakie refleksje na temat życia wypływają z tej sceny? 

Następnie uczniowie próbują sami na te pytania odpowiedzieć. 

3. Włączamy aplikację Mentimeter. Tu zamieszczam krótką instrukcję, jak z niej skorzystać podczas lekcji: https://www.doskonaleniewsieci.pl/Upload/Scenariusze/efektywne-wspomaganie/Mentimeter.pdf

Młodzież odpowiada na pytanie: Dlaczego oceniamy innych? Podczas pojawiających się na tablicy refleksji starajmy się wspólnie komentować odpowiedzi uczniów. Poprośmy ich o rozwinięcie swoich wypowiedzi. Wówczas pojawi się mnóstwo ciekawych odpowiedzi, spostrzeżeń...

4. Czytamy fragment książki Przemka z rozdziału II "Dlaczego ludzie oceniają mnie poprzez wygląd", prosimy uczniów o wizualizację tych sytuacji:

Zróbmy prosty eksperyment myślowy (...). Do waszej klasy dołączył nowy uczeń. Spóźnia się na pierwszą lekcję. Wchodzi do sali i powala Was swoim wyglądem. Jakby został żywcem wyjęty z Instagrama. Jego ciało jest perfekcyjnie zbudowane. Ciuchy i buty - po prostu wow! Siada na końcu. Nie możecie się doczekać ptzerwy. Wyobrażacie sobie, jaki musi być wspaniały. (...) Robi wrażenie. Może będzie idolem. Najlepszym kumplem. A może konkurentem do zwalczenia? Zaczyna się przerwa. Podchodzicie do niego. On milczy. Po chwili się jednak odzywa. I nagle cały czar pryska. Trudno nawet wytłumaczyć dlaczego. Po prostu. Wszystko byłoby super, gdyby się nie odezwał. 

A teraz wyobraźmy sobie drugą scenę. Wszystko zostaje takie samo jak w pierwszej - do momentu wejścia nowego ucznia do sali. Pojawia się ktoś, kto nie jest specjalnie atrakcyjny. Może nawet postrzegacie go jako brzydkiego - choćby z powodu zaniedbanego wyglądu. Być może w ogóle nie zwracacie na niego uwagi, a być może zniechęca was swoim wizerunkiem. Na przerwie nie podchodzicie do niego. Ale jakoś tak wychodzi, że nauczyciel na następnej lekcji przydziela was do tej samej grupy. Nagle się okazuje, że nowy ma fantastyczne poczucie humoru. Potem spotykacie go w autobusie. Zaczynacie coś czuć, co trudno określić. (...) Przy najbliższym spotkaniu tak zyskuje, że jesteście nim zafascynowani. (...)

Rozmawiamy wspólnie o sytuacjach przedstawionych powyżej, odnosimy je do naszych doświadczeń. Możemy tu wspomnieć o bohaterze książki/filmu "Cudowny chłopak".

5. Włączamy pierwszy występ Michała Szpaka w programie "X-Factor". Źródło: http://www.video.banzaj.pl/film/8199/michal-szpak---rewelacyjne-wykonanie-utworu-dziwny-jest-ten-swiat-w-x-factor-1/

Po obejrzeniu występu dyskutujemy o tym, jak Michał został potraktowany przez publiczność oraz jury programu. Jak zachował się Michał w tej sytuacji? Co mógł czuć i myśleć Michał? Jaki wydźwięk w tym wszystkim ma utwór Czesława Niemena "Dziwny jest ten świat"? 

6. Znowu uruchamiamy aplikację MENTIMETER i zadajemy pytanie: Co czujemy, kiedy ktoś nas krytykuje? 

Rozmawiamy o swoich życiowych doświadczeniach, o naszych emocjach, o empatii, o tym, że często opinie innych o nas są krzywdzące i ranią nas podwójnie, bo często obwiniamy siebie za to, co słyszymy.

7. Czytamy kolejny fragment książki Przemka z rozdziału II, po czym rozmawiamy o tym, co usłyszeliśmy:

(...) parafrazując Jerzego Pilcha ranią, krzywdzą, upokarzają nas ci, którzy nie mogą sobie poradzić z własną frustracją. (...) To jest potęga tego, co psychologia nazywa projekcją - przerzucaniem na innych tego, z czym nie możemy się pogodzić w nas samych. Dlatego zanim wytkniemy komuś coś, co nie jest złym czynem, a po prostu jakąś cechą, przypomnijmy sobie to to jedno zdanie: "Cokolwiek mówimy o innych, bardzo często tak naprawdę mówimy o samych sobie."

8. Warto przytoczyć tutaj przypowieść o trzech sitach Sokratesa:

Któregoś dnia zjawił się u filozofa Sokratesa jakiś człowiek i chciał się z nim podzielić pewną wiadomością.
- Posłuchaj Sokratesie, koniecznie muszę ci powiedzieć, jak się zachował twój przyjaciel.
- Od razu ci przerwę - powiedział mu Sokrates - i zapytam, czy pomyślałeś o tym, żeby przesiać to, co masz mi do powiedzenia przez trzy sita?
A ponieważ rozmówca spojrzał na niego nic nierozumiejącym wzrokiem, Sokrates tak to objaśnił:
- Otóż, zanim zaczniemy mówić, zawsze powinniśmy przesiać to, co chcemy powiedzieć, przez trzy sita. Przypatrzmy się temu.
Pierwsze sito to sito prawdy. Czy sprawdziłeś, że to co masz mi do powiedzenia, jest doskonale zgodne z prawdą?
- Nie, słyszałem, jak o tym mówiono, i...
- No cóż... Sądzę jednak, że przynajmniej przesiałeś to przez drugie sito, którym jest sito dobra. Czy to, co tak bardzo chcesz mi powiedzieć, jest przynajmniej jakąś dobrą rzeczą?
Rozmówca Sokratesa zawahał się, a potem odpowiedział:
- Nie, niestety, to nie jest nic dobrego, wręcz przeciwnie...
- Hm! - westchnął filozof. - Pomimo to przypatrzmy się trzeciemu situ. Czy to, co pragniesz mi powiedzieć, jest przynajmniej pożyteczne?
- Pożyteczne? Raczej nie...
- W takim razie nie mówmy o tym wcale! - powiedział Sokrates. - Jeżeli to, co pragniesz mi wyjawić, nie jest ani prawdziwe, ani dobre, ani pożyteczne, wolę nic o tym nie wiedzieć. A i tobie radzę, żebyś o tym zapomniał.

źródło: http://www.pozytywne.com/artykul/208/-Trzy-sita-opowiesc-dydaktyczna-Sokratesa

9. Dyskutujemy o trzech sitach, o nauce wypływającej z tej przypowieści filozoficznej. 

10. Na koniec możemy włączyć film krótkometrażowy, który podsumuje nasze rozmowy o ocenianiu, a mianowicie chodzi mi o "Snack Attack": 

źródło: https://www.youtube.com/watch?v=38y_1EWIE9I

11. Dyskusja po filmie: Jak oceniamy rzeczywistość i ludzi wokół nas? Co wpływa na ocenę rzeczywistości? Na co powinniśmy zwrócić uwagę? Czego uczy nas sytuacja z tego filmu? 

Anna Konarzewska