Moja klasa poznała wspaniałego dziennikarza, Konrada Piskałę. Od 20 lat podróżuje po Afryce, poznaje ciekawych ludzi, interesuje się szczególnie tematyką społeczną. Jego strona na FB "Afryka okiem reportera" jest pełna ciepła, empatii i ciekawostek na temat życia mieszkańców tego kontynentu.
Pan Konrad pokazał nam dzisiaj zupełnie inną Afrykę, choć podkreślał podczas rozmowy z nami, że "każdy ma swoją własną Afrykę". Usłyszeliśmy też piękną historię miłosną- rodem z Etiopii, ciepłe opowieści o relacjach międzyludzkich z tego kontynentu. Jak mówił Pan Konrad: "W Afryce nigdzie się nie jest samemu", bo zawsze ktoś do nas podejdzie, wciągnie nas w dyskusję, zapyta się o cel podróży czy wyciągnie pomocną dłoń, kiedy czujemy się zagubieni. Usłyszeliśmy też o pasjonującej pracy reportera i o tym, jak można przygotować się do podróży po Afryce i od których krajów rozpocząć poznawanie kontynentu. Pan Konrad wymienił Kenię, Tanzanię i Etiopię. Nic tylko pakować walizki i po pandemii ruszyć w szeroki świat.
Pan Konrad to bardzo ciepły człowiek, który potrafi oczarować swoimi opowieściami. Mamy nadzieję, że spotkamy się kiedyś na żywo, bo tym razem musiała nam wystarczyć relacja w strefie online.
Po spotkaniu z panem Konradem, wspólnie z uczniami podsumowaliśmy, co usłyszeliśmy na temat reportażu, pracy dziennikarza oraz o dylematach ludzi Afryki.
Podzieliłam klasę na grupy. W zespołach zadaniem było opracowanie wierszy inspirowanych opowieściami naszego gościa oraz fotografiami Ugura Gallena- tureckiego artysty.
Tutaj jest źródło i można znaleźć więcej fotografii: https://www.instagram.com/ugurgallen/?hl=pl
Wiersze stworzone przez moich Wychowanków:
Marta, Igor,
Ala, Emila, Kornelia
"Afryka
oczami podróżnika"
Moje serce krwawi, gdy dzieci w Afryce głód
trawi.
Bieda im
doskwiera a życie sponiewiera.
Choć mają tak niewiele, to wspaniali z nich
przyjaciele.
Gdy ktoś
jest tam w potrzebie, oni poświęcają siebie.
By innych
uszczęśliwiać i szczęście ich zdobywać.
Ważniejsze
są relacje niż europejskie atrakcje.
Im uśmiech szczęście daje, a nie nasze
seriale.
Choć praca
ich tam trudzi, to przyjaźni są dla ludzi.
Taka właśnie
jest Afryka, oczami podróżnika!
Oskar
"Afryko,
Afryko gdzie jesteś?"
Jestem w
waszych sercach, a przede wszystkim na pustyni.
Rosnę na
niej jak owoc kiwano, egzotyczny ogórek,
podlewacie
mnie swoją nadzieją.
Na
bezkresnym piasku latam jak ptak,
ptak o
nazwie Homo Sapiens Sapiens.
Bo latam za
pomocą serca,
to jest
silnik mój i Afryki,
a jego rura
wydechowa to mój uśmiech.
Martyna, Oskar, Ola, Asia, Mateusz
***
Zanzibar, safari,
Etiopia, lud,
czy na pewno
wiesz, jaki tam panuje głód?
U nas
porządek, głodu nie czujemy,
ale czy na szkodę ludzką nie odpowiemy?
Szkoła,
nauka, prestiż i sława
czy tak dla nich właśnie wygląda zabawa?
Trzy dolary
dziennie stawka nie wysoka,
ale czy do przeżycia wystarczy dla biednego
chłopca?
Kolejnym zadaniem jest praca indywidualna- napisanie swoich krótkich refleksji na temat współczesnego świata, które zostaną opublikowane na naszym klasowym blogu. Forma dowolna.
Poniżej zamieszczam przykładowe dwie prace:
To była bardzo ciekawa lekcja, która pokazała nam zupełnie inne oblicze Afryki. Młodzież doświadczyła czegoś innego - ale chyba właśnie o to powinno chodzić w edukacji- o pokazywanie świata z wielu perspektyw, a nie trzymania się kurczowo jednej... Edukacja globalna to przyszłość. Dziękuję mojemu gościowi za poświęcony czas!
Anna Konarzewska
Super że takie spotkanie zostało zorganizowane
OdpowiedzUsuń