LEKCJA WYCHOWAWCZA Z GOŚCIEM...
Niedawno za sprawą cudownych nauczycielek - Irminy Żarskiej oraz Magdy Krajewskiej, powstała grupa dla nauczycieli na FB "Zaproś mnie na swoją lekcję". Wspaniała inicjatywa. Jak miałabym nie skorzystać z takiej gratki?
Moim pierwszym gościem na lekcji wychowawczej była Katarzyna Włodkowska, Superbelferka, prezeska Stowarzyszenia "Nadzieja dla Ugandy". Jej marzeniem jest ukończenie budowy sierocińca w Ugandzie. W tym pandemicznym czasie zaangażowała się również w pracę nad lekcjami dla maturzystów w programie "Korki TV". Ciepła osoba. Kto kiedykolwiek poznał Kasię, to poczuł bijącą z niej empatię.
Lekcja wychowawcza o Afryce nie tylko dotyczyła geografii, ale przede wszystkim szeroko pojętego humanizmu. Kasia zaczarowała moich uczniów swoją ciekawą opowieścią o podróży do Ugandy, o życiu codziennym mieszkańców Budaki - ich problemach. Tam cenne są szczególnie dwa produkty: ryż i woda, a najlepszym prezentem jest beczka na wodę. Gdy zestawimy te potrzeby z naszymi - to doznajemy co najmniej szoku. Ryż i woda to produkty w naszym kraju dostępne wszędzie i za niską cenę. Jedno dziecko potrzebuje na swoją edukację w tym kraju około 40 zł miesięcznie. Potrzebne są zeszyty, książki. Cieszą się z balonów, którymi mogą beztrosko się bawić. To wszystko o czym mówiła Kasia podczas spotkania online, mimo że było dla mnie oczywiste, wbiło mnie w fotel, a oczy miałam mokre od wzruszenia. Ta lekcja przyniosła też w mojej klasie kilka działań, które są efektem spotkania z Kasią.
Najpierw Kornelia, moja wychowanka, opisała po tym spotkaniu swoje refleksje na naszym klasowym blogu. Proszę, tutaj podsyłam link: https://stowarzyszenieusofistow.design.blog/2020/05/11/ponad-podzialami/.
Mamy mądrą, refleksyjną młodzież.
Potem uczniowie zabrali się za nagranie krótkiego filmu dla dzieci z Budaki, aby wiedziały, że nie są same, że myślimy o nich w tym trudnym czasie. Tam nie ma żadnej pomocy, jeśli chodzi o pandemię koronawirusa. Wiecie, co jest najbardziej wzruszające, że moi uczniowie to wszystko robili z wielkim zaangażowaniem i sercem. Ranko napisał scenariusz i młodzi zaczęli wdrażać swoje pomysły w życie; podzielili się rolami, nawet mi się trafiła i tak znalazłam się również w filmie mojej klasy. Dziękuję również: Igorowi, Elizie, Agnieszce, Robertowi, Ali, Oli, Kornelii i Martynie, a Krystianowi za montaż filmu.
Zapraszam do obejrzenia:
Kornelia dodatkowo wykonała jeszcze plakat:
Takich ludzi jak Katarzyna Włodkowska jest mało! Dziękuję Ci Kasiu, że jesteś i że Moi Uczniowie mogli Cię poznać!
Anna Konarzewska
